ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΣΙΓΑΡΟ: THE REAL THING VERSUS THE GOOD STUFF

ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΣΙΓΑΡΟ: THE REAL THING VERSUS THE GOOD STUFF

Σήμερα κλείνω ακριβώς 5 χρόνια χωρίς τσιγάρο! Να κάτι που αξίζει να μοιραστώ με τους φίλους μου! 5 χρόνια χωρίς αυτοκαταστροφή – τουλάχιστον αυτού του είδους. Σταμάτησα το τσιγάρο επειδή αισθανόμουν τύψεις για το ότι κατέστρεφα το σώμα μου, δηλαδή οι τύψεις μου ήταν το πιο κοντινό συναίσθημα αγάπης για τον εαυτό μου τότε και αντικαθιστούσαν την κοινή λογική. Και να όμως που ένα αρνητικό συναίσθημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί θετικά αν το κατευθύνουμε σωστά.

Μια φίλη μου είχε πει με κυνισμό: «Δηλαδή εσύ θα ζήσεις για πάντα?»  Όχι φίλη μου προφανώς και δεν θα ζήσω για πάντα – αν και θα το ήθελα – και ναι είναι αληθές ότι όλοι φεύγουμε από αυτό τον κόσμο σιγά σιγά και μάλιστα από την ώρα που γεννιόμαστε, αλλά όσο ζω θέλω να ζω καλά και να μην ταλαιπωρώ το σώμα αυτό που επιτρέπει στην ψυχή μου να αποκτά όλες αυτές τις εμπειρίες. Σκέπτομαι του τόνους από καπνό που καπνίσαμε μαζί, θυμάμαι μια φορά την νύχτα που ξεμείναμε μαζί από τσιγάρα και βγήκαμε στον κήπο και μαζέψαμε πευκοβελόνες και τις στρίψαμε μέσα σε ένα φύλο από καπνό και μετά το καπνίσαμε και μούδιασε η γλώσσα μας και πήγαμε στο νοσοκομείο… θυμάμαι όλα αυτά που έπρεπε να κόψω συμπεριλαμβανόμενου και εσένα φίλη μου γιατί δεν θέλω υποκατάστατα, θέλω the real thing και όχι the good stuff, γιατί το good stuff δεν είναι πάντα το real thing. Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις φίλη μου αλλά το να κόψεις το κάπνισμα δεν έχει να κάνει με το να αποβάλεις κάτι κακό, αλλά με το να εκτιμήσεις κάτι κάλο που έχεις ήδη.  

Φυσικά και δεν θα πω ψέματα και δεν κρύβω καθόλου ότι πολλές  φορές  αναπολώ το κάπνισμα, φλερτάρω με το τσιγάρο κάποιου περαστικού, φλερτάρω με την μυρωδιά κάποιου που μόλις έχει καπνίσει , κοιτώ τον απέναντι στο cafe με ζήλεια να ρουφά την τζούρα του και ζηλεύω. Αλλά εκεί είναι και η αξία και το όφελος όλων όσων αξίζουν: η θυσία που κάνεις για αυτά, το τίμημα που πληρώνεις και τίποτα άλλο. Δεν περιμένω να μου δώσει κανείς χρυσό αστέρι επειδή δεν θέλω να βλάψω τον εαυτό μου.

Αυτά ήθελα να μοιραστώ για το τσιγάρο, το τσιγάρο κόβεται, μπορεί να σας το εγγυηθεί ένας μανιακός πρώην καπνιστής, όπως και όλα κόβονται γιατί όλα είναι στο μυαλό.

p.s: Εδώ και ενάμιση χρόνο έχω κόψει και τον καφέ και είμαι επίσης καλύτερα, χωρίς ταχυκαρδίες, μεταμεσονύκτιες επισκέψεις στα επείγοντα χωρίς τόσο στρες και κοιμάμαι καλύτερα.

Στην φωτο είναι η αδελφή μου που καπνίζει και βλέποντας την θέλω να καπνίσω ξανά, αλλά δεν θα το κάνω γιατί η φωτογραφία δείχνει ένα ωραιοποιημένο κλάσμα δευτερόλεπτου και εγώ έχω μια ολόκληρη πραγματικότητα να φέρω εις πέρας και χρειάζομαι ενέργεια, αλήθεια και παρουσία στο εδώ και τώρα.